Déaruid mo ċnáṁa uile, O a ṪIĠEARNA, cia is cosṁuil leaċdsa, noċ ṡáorus an boċd ó nduine atá ainneartṁar na aġaiḋ, agus an boċt agus an teasḃuiḋeaċ ón té ṁillios é?
Agus a duḃairt sé re na ṁaṫair, An táoin ċéaddéag secel airgid rugaḋ úaid, air son a raiḃ tú ag malluġaḋ, agus far laḃair tú mar an gcéadna am ḟiaġnuisisi, féaċ, atá an tairgiod agumsa; is misi do ġlac é. Agus a duḃairt a ṁaṫair, Go maḋ beannuiġ ṫusa ón TTIĠEARNA, a ṁic.