13 Glac eadaċ an té ḃíos a nurruḋas ar an ccoiṁṫiġeaċ, agus tóg geall úaḋ ar son inná coiṁṫiġiḋ.
Má ġlacann tú ar ċor ar biṫéadaċ do ċoṁarsan a ngeall, seaċóduiġ tú ḋó é, fá am gréine do ḋul fáoi:
An té ḃíos a nurruḋas ar ċoiṁiḋeaċ goirteoċṫar ann é: agus an té ḟúaṫuiġios urraḋas bí sé daingion.
Glac éadaċ an té ṫéid a nurruġas ar ċoiṁṫiġeaċ: agus glac geall uáḋ ar son mná ċoiṁṫíġiḋ.
Do ċí an duine críonna an tolc ċuige, agus folċuiḋ sé é féin; aċt tíaġaiḋ na daóine simpliḋe air a naġaiḋ, agus píantar íad.