23 Cuiriḋ an ġáoṫ ṫúaiġ a nfearṫuinn ar ccúl: marsin do ní an ġnúis ḟeargaċ an teanga iṫiomráiḋteaċ.
Ṫig aimsir ḃreáḋġa ó náird ṫuáiġ: aig Día atá mórḋaċt úaṫḃásaċ.
As an ttáoḃ ó ḋeas ṫig an sidean gáoiṫe, agus fúaċd ón ttáoḃ ó ṫúaiġ.
An té scannluiġios a ċoṁarsa ós isiol, géarrfad eision amaċ: an tárraċta a raḋarc agus an tuáiḃreaċ a ccroiḋe leision ní ḟéaduim iomċar.
An té naċ déan iṫiomráḋ le na ṫeangaiḋ, is naċ déan olc dá ċoṁarsuin, is naċ ttógḃann súas míoċlú a naġaiḋ a ċoṁarsan.
Re clúanairiḃ magaiḋ ar ċóisreaċuiḃ, ag gíosgán ré na ḃfíacluiḃ am aġaiḋsi.
A náit naċ bí connaḋ ar biṫ, ṫéid an teine as: marsin a náit naċ bí an cogarnaċ, coisgiḋ an ċeannairg.
Luċd iṫiomráiḋ, luċd fúaṫaiġe Dé, luċd tarcuisne, dáoine uáiḃreaċa, mórḋáláċa, luċd comṫa uile, easúṁal daiṫreaċaiḃ agus do ṁaiṫreaċaiḃ,
Oír as eaguil leam, ar dteaċd daṁ, naċ ḃfuiġe mé siḃ mar as mian riom, agus náċ ḃfuiġe siḃse mísi mar is mían riḃ: agus go mbiáiḋ imreasuin, tnúṫ, fearg, consbóid, íṫiomraḋ, siusarnaċ, líonaḋ droċṁéine, agus ceannarruiceadruiḃ: