Agus dórduiġ an ríġ ḋóiḃ beaṫa láeṫeaṁuil do ḃiaḋ an ríġ, agus do nfíon dar iḃ sé: mar sin agá noileaṁuin trí blíaḋna, go maḋ féidir leó a ccionn na haimsire sin seasaṁ a laṫair an ríġ.
¶ Aċt do ṫríall Dániel iona ċroiḋe naċ saileoċaḋ sé é féin lé cuid bíḋ an ríġ, nó leis an ḃfíon do iḃeaḋ sé: uimesin diarr sé ar ṗrionnsa na ccailteanaċ naċ salċaḋ sé é féin.
Aċd taḃruiḋ ḃur naire ḋíḃ féin, deagla go mbíaḋ siḃ tromċroiḋ ṫeaċ úair ar biṫ í ċráos, agus ó ṁeisge, agus ó roċúramuiḃ na beaṫasa, agus go dtioċfaḋ an lá úd go hobann oraiḃ.