12 Coiṁéaduid súile an TIĠEARNA éolus, agus teilgiḋ bun ós cionn bríaṫra an tsáruiġṫe.
Agus do ċuir óglaċ Dé fios ċum ríġ Israel, ġa ráḋ, Bí ar do ċoíṁéud gan gaḃáil ann a leiṫeíd so dáit; óir ṫangadar na Sírianuiġ a núas annsin.
Oír riṫid súile an TTIĠEARNA ċuige agus úaḋ ar feaḋ an doṁuin úile, dá ḟoillsiuġaḋ feín láidir do ṫaoḃ na druinge a mbía a ccroiḋe iomlán da ṫaoḃ. Annso do rinne tusa go leaṁ: uimesin ó so amaċ biaiḋ cogaḋ ort.
Ar a ṡonsin do rinneamairne ar nguiḋe ċum ar Ndé, agus do ċuireamar faire re na naġaiḋ do ló agus doiḋċe, ar a neagla.
Tréoraċuiḋ iomláine na nionnrac íad féin: aċt millfiḋ urċóid na sáruiġṫeaċ íadsan.
Biáiḋ an ríġ na ċaraid ag an té ġráḋuiġios gloine ċroiḋe, ar son millse a ḃéil.
A deir an duine fallsa, Atá leoṁan amuiċ, muirfiġṫear mé san tsráid.
Aċd mas ó Ḋía ṫig sé, ní héidir liḃ a ċur a neimbríġ; air eagla go ḃfuiġṫí ag troid a naġaiḋ Dé siḃ.
Agus foillséoċṫar an tan sin an duine Neaṁḋíaġaḋsin, noċ ċlaóifeas an Tíġearna ré Sbiorad a ḃéil, agus sgriosfus sé ré déallraḋ a ṫeaċd: