5 Tríalluiġ smuáineaḋ an dúṫraċtuiġ aṁáin ċum líonṁaireaċta; aċt gaċ nduine dá mbí deiṫniosaċ aṁain ċum easḃuiḋe.
An té ċumlas lé laiṁ ṁainneaċtnuiġ ṫig sé ċum boċtuine: aċd do ní láṁ an dúṫraċtaiġ sáiḋḃir.
Bí mían air anam an ċlaḋaire, agus ní ḟaġann aoinní: aċt do ḋéantar anam an dúṫraċtaiġ méiṫ.
Bí tuigsi ṁor ag an té ḃíos mall ċum feirge: aċt an té ḃíos deiṫniosaċ a spioraid árduiġiḋ sé leiṁe.
Fós ni maiṫ, an tanam do ḃeiṫ gan éolus; agus an té ḋeiṫfriġios le na ċosaiḃ peacuiḋe.
Is féidir oiġreaċt dfaġáil go lúaṫ air ttosaċ; aċt ní buḋ beannuiġ a ċríoċsin.
Bí droċṡúil ag an té ḋeiṫḃriġios ċum ḃeiṫ saiḋḃir ní ṫuigionn sé go ttiucfa boċtaine air.
An ḃfaicionn tú duine ḃíos deiṫniosaċ iona ḃríaṫruiḃ? is mó an dóiġ ḃías as amadán ná asan.
An tí do rinne goid ná gadah ní sá ṁó: aċd go maḋ luáiṫe ḋeánas sé sáoṫar, ag oibriuġaḋ maiṫeasa ré na láṁuiḃ féin, ionnus go mbíáḋ ní aige ré ṫaḃairt don tí air ḃfuil ríaċdanus.