15 Is é gáirdeaċus a nfíréin bréiṫeaṁnus do ḋéanaṁ: aċt biáiḋ milleaḋ do luċt oibriġṫe a néigcéirt.
Molaiḋ an TIĠEARNA. Is beannuiġe an duine air a ḃfuil eagla an TIĠEARNA, agá ḃfuil dúil iona aiṫeantaiḃ go ro ṁór.
Glacfad áoiḃneas ann do reaċdaiḃ: ní ḋearmodfad do ḃríaṫra.
Muna ḃeiṫ gur bé do ḋliġeaḋ mo ro ṫaitneaṁ, annsin do ṁeiṫfinn ann mo ḃuáiḋreaḋ.
Is áoiḃin leam do ṫoil do ḋéanaṁ, O mo Ḋé: agus atá do ḋliġeaḋ a meaḋón minneaḋ.
Is neart do nionruic sliġe an TIĠEARNA: aċt bíaiḋ sgrios air luċt oibriġṫe a néigceirt.
Measuiḋ an duine ionruic go glic tiġ an droċḋuine: aċt teilgiḋ Día seaċad na ciontoiġ ar son na cciontaḋ.
An té ṡeaċránuiġios as sliġe na tuigsiona anfaiḋ sé a ccoṁcuruinniuġaḋ na marḃ.
Agus cred as a mbeiṫeása, a ṁic, ar seaċran le mnaói ċoiṁṫiġiḋ, agus fa tteannfá le brollaċ coiṁiġeaċ?
¶ Atá a ḟios agam naċ ḃfuil maiṫ ar biṫ ionnta, aċt go mbíaṫ duine gáirdeaċ, agus go ndéanaḋ sé maiṫ ar feaḋ a ḃeaṫa.
Teagṁuiḋ tú don té ġáirdiġeas, agus oibriġios fíréantaċd, cniṁniġid siad ort ann do ṡliġṫiḃ: féuċ, atá fearg ort; do ḃríġ gur ṗeacuiġeamairne: ionta so atá búanfus, agus sáorfuiġear sinn.
Aċd ċeana aidṁeóċuiḋ misi ós aird ḋóiḃ an tansin, Níor aiṫin mé a riaṁ siḃ: imṫiġiḋ uáim, a luċ déunta na heugcóra.
A duḃairt Iósa ríu, As é mó ḃíaḋsa toil an té do ċuir úaḋ mé do ḋéunaṁ, agus a obair do ċríoċnuġaḋ.
Oír atá fonn agam a reaċd Dé do réir an duine táoḃ asdiġ: