29 Isí neart na ndaóine óg a nglóir: agus isí scíaṁ na seandaóine an ceann liaṫ.
Do ní sé an tsliġe sóḟaicsiġ na ḋiáiġ; do ṡaóilfeaḋ neaċ an taigean do ḃeiṫ líaṫ.
Is coróin ġlóire an ceann líaṫ, ar na ḟáġail a sliġe a nionracuis.
Glanuiḋ guirme na ċeiḋe a nurċóid: agus is marsin do níd na scíursaḋa a nuile ċuid a stiġ don ḃolg.
¶ Eíreoċuiḋ tú súas roiṁe an cceann líaṫ, agus onórfuiġ tú aḋuiġ an tseanóra, agus biáiḋ eagla agad roiṁe Ḋía: misi an TIĠEARNA.
Do sgríoḃ mé ċuguiḃ, a aiṫreaċa, do ḃriġ gur ab aiṫne ḋíḃ an tí ata ann ó ṫosuiġ. Do sgríoḃ mé ċuguiḃ, a ógánaċa, do ḃríġ go ḃfuil siḃ láidir, agus go ḃfuil bríaṫar Dé na coṁnuiġe ionnuiḃ, agus go rugaḃair buáiḋ ar an droċ spioruid.