8 Coiṁéaduiġ sé casáin an ḃreiṫeaṁnuis, agus cuṁduiġiḋ sé sliġe a náoṁ.
Oir bí fios sliġe na ḃfiréun ag an TTIĠEARNA: aċt raċaiḋ sliġe na neiṁḋíaḋaċ seaċad.
Coiṁéaduiġ an TIĠEARNA an ṁéid ler bionṁuin é: agus scriosfa se na huile ċiontoiġ.
Aiseoguiḋ sé manam: tréoroċuiḋ sé mé a róduiḃ na fíréuntaċda ar son a anma féin.
Oír is ionṁuin leis an TTIĠEARNA breiṫeaṁnus, agus ní ṫréigionn a naóiṁ; agus atáid daingion go bráṫ: aċd gearrfar slioċd an droċḋuine ar fad.
Atá dliġeaḋ a Ḋé iona ċroiḋe, ní sciorrfuiḋ áon dá ċoiscéimiḃ.
Noċ coingṁus ar nanam béo, agus naċ ttug air ar ccois corruġaḋ.
A ḋream ler bionṁuin an TIĠEARNA, fúaṫuiġesi an tolc: coiṁéuduiġ sé anmanna a náoṁ; sáoruiḋ sé íad as láiṁ an ṗeacaiḋ:
Tréoruiġim a sliġe a nionnracuis, a meaḋon ċasán an ḃreiṫeaṁnuis:
Ní ḃiáiḋ leoṁan ar biṫ annsin, ní mo raċus aóinḃeaṫaċ fúaduiġṫe súas ann, ní ḃfuiġṫior annsin é; aċt siuḃoluiḋ an drong ḟúascaltar ann:
Is eaḋ, do ġráḋuiġ se an pobal; atáid a naóiṁ uile ad láiṁ: agus do ṡuiġeádar síos ag do ċosuiḃ; glacfuiḋ gaċ éanduine dod ḃríaṫruiḃ.
Ċúṁduiġṫear ré neart Dé tré ċreideaṁ ċum slánuiġe atá ullaṁ ré a ḟoillsiuġaḋ sa naimsir ḋeiġeanuiḋ.
Fá ḋeóiġ don tí lér féidir ḃur gcoiṁéud ar oilḃéim dfaġáil, agus ḃur gcur a ḃfíaḋnuise a ġlóire féin gan ċoir ar biṫ maille ré roġáirdeaċais,
Cuiṁdeoċuiḋ sé cosa a naoṁ, agus béid na cionntuiġ na ttoċd an ndorċadas; óir ní ḃéara éainneaċ buáiḋ le neart.