Do ḃris an táċṁusán mo ċroiḋe; agus atáim lán do ḋóbrón: agus do ḃí súil agam re duine éigin do ḋéanaḋ coṁṫuirsi leam, agus ní raiḃ áonduine; agus ar son luċd coṁḟurtaċda, ní ḃfúaras íad.
Má ṁasluiġṫear siḃ ar son anma Ċríosd, atáṫaói beannaiġe; óir do ní Sbiorad na glóire agus Dé coṁnuiġe orúiḃ: noċ do ġeiḃ masla ḋá dtáoḃsan, agus glóir dá ḃur dtáoḃsa.
Ann sin do las fearg Ṡauil a naġaiḋ Ionatan, agus a duḃairt ris, Ṫusa a ṁic na mná crosta cogṫuiġe, naċ ḃfuil a ḟios agamsa gur ṫoġ tú mac Iesse ċum do ṁilte féin, agus ċum náire ṫárnoċd do ṁaṫar?