15 Creidiġ an simpliḋeaċ gaċ aonḟocal: aċt féuċaiḋ an duine ġlic go maiṫ dá imṫeaċt féin.
Agus a duḃairt Dáiḃi ris a nógánaċ dinnis sin dó, Gá fios duitsi go ḃfuil Saul agus Ionatan a ṁac marḃ?
Agus a duḃairt Bat‐séba, Lór a ḟeaḃus; laiḃeora misi ar do ṡon ris an ríġ.
Giḋeaḋ do ċuireadar fios ċugam ceiṫre huáire air an moḋso; agus do ḟreagrainnsi íad ar an ccor ccéadna.
Lionfuiġear re na ṡliġṫiḃ fein an ġearrċumainnaċ a ccroiḋe: agus fásfuiġṫear an duine maiṫ úaḋ féin.
Eagluiġiḋ an duine críonna, agus dealuiġiḋ ó nolc: aċ cuṫaiġiḋ an tamadán, agus bíḋ sé dóṫċusaċ.
Isé gliocas a neagnuiḋe a ṡliġe do ṫuigsin: aċt is cluáin leiṁe na namadán.
Do ḃeir fear déanta a nuilc aire do na béuluiḃ bréagaċa; agus do ḃeir an bréagaċ aire do ḋroiċṫeangaiḋ.
Réiṁḟéuċuiḋ an duine glic an tolc ċuige, agus folċaiḋ sé é féin: aċt imṫiġid na daóine simpliḋe ar a naġaiḋ, agus píantar íad.
Do ċí an duine críonna an tolc ċuige, agus folċuiḋ sé é féin; aċt tíaġaiḋ na daóine simpliḋe air a naġaiḋ, agus píantar íad.
Meas sliġe do ċos, agus bídis doṡliġṫe uile daingion.
Uimesin toċdfuiḋ an duine críonna san namsin; oír is droċaimsir í.
Noċ do ḃí a ḃfoċair a núáċdaráin, Sergius Paulus, duine tuigsionaċ; Ar ngairm Ḃarnabais agus Ṡáuil ḋó so ċuige, díarr sé briaṫar Dé déisdeaċd.
Ionnus naċ beimís ó so amaċ ar leanbuiḃ, dár mbogaḋ agus dár nglúasaċd, fa gcuáirt ré gaċ uile ṡuinnéun teaguísg, ré cleasraḋ dáoineaḋ, agus ris an ngliocas ceilge, an a mbíd ag luiġeaċan ċum mealltóireaċd;
Uime sin na bíġiḋ neaṁġlic, aċd tuigiḋ créd í toil an Tíġearna.
A ċairde, na creidiġ gaċ éin spiorad, aċd dearḃuiḋ na spioruid an ó Ḋía atáid: óir do ċúadar morán dfáiḋiḃ fallsa amaċ fán doṁan.