Má atá aóinneaċ eadruiḃ lér cosṁuil ḃeiṫ ríaġalta, agus naċ ccuireann srían ré na ṫanguiḋ, aċd ḃíos ag meallaḋ a ċroiḋe féin, as dioṁaóin ríaġail an tíse.
Agus a duḃairt seision ría, Má ċéangluid síad go daingean mé lé rópaḋniḃ núaḋa nar cuireaḋ a ríaṁ a ḃféiḋm, ann sin biáiḋ mé lag, agus biáiḋ mé mar gaċ nduine eile.
Ar ċor gur innis di a ċroiḋe uile, agus go nduḃairt ría, Níor cuireaḋ sgían ḃearrṫa ríaṁ ar mo ċeann; do ḃríġ gur Nasaríteaċ do Ḋía mé ó ḃroinn mo ṁaṫar: ma ḃeárrtar mé, annsin raċaiḋ mo neart uáim, agus biáiḋ mé lag, agus biáid mar ḋuine eile.