Agus biáiḋ sé ccosṁuil re crann plannduiġṫe láiṁ re haiḃniḃ uisge, noċ do ḃeir a ṫoraḋ iona aimsir íomċuḃaiḋ; ní ċríonfuiḋ fós a ḋuille; agus giḋ bé ní do ḋéana sé tiocfaiḋ biseaċ air.
Oír biáiḋ sé aṁuil crann plannduiġṫe láiṁ ris na huisceaḋuiḃ, agus ṡíneas amaċ a ḟréaṁa láiṁ ris an tsrúṫ, agus naċ ḋfaicfiḋ a núair ṫig an teasḃaċ, agus biáiḋ a ḋuille glas; agus ni ḃiáiḋ cúramaċ a mbiíaḋuin an tarta, ní mó scuirfios sé do ṫáḃairt tórinḋ.
Fogair don druing atá sáiḃḃir sa tsáoġalsa, gan ḃeiṫ áirdinntinneaċ, ná a muiniġin do ċur a sáiḋḃreas neaṁbuáin, aċd sa Día ḃeó do ḃeir ḋúinne go sáiḋḃir na huile neiṫer ċum a ccaiṫṁe;