Déunaiḋ sáoṫar ní ar son an ḃíḋ ṫéid amuġa, aċd ar son an ḃíġ ṁaireas ċum na beaṫa síorruiḋe, ḃéuras Mac an duine ḋíḃ: óir as é so an té do ċoṁarṫaiġ Día an Taṫair.
Uime sin, a ḋearbraiṫre gráḋaċa, bíġiḋ coṁnuiġeaċ, neaṁċorraċ, ag méuduġaḋ do ṡíor a nobair an Tiġearna, ar mbeiṫ a ḟios aguiḃ naċ dioṁáoin ḃur sáoṫar sa Dtiġearna.
Oír ní ḃfuil Día neaṁċoṁṫrom, go mbíaḋ dearmud aige ar ḃur nobair agus air ṡáoṫar ḃur ngráḋa, noċ do ḟoillsiġeaḃair ḋá ainm, sa miniondrálaċd do rinneaḃair, agus fós do ní siḃ do na náoṁuiḃ.