Seanraite 1:22 - An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

²² Gá fad, a ḋaóine simpliḋe, ġráiḋeoċtaoi simpliḋeaċt? agus ḃías dúil ag na tarcuisneaċaiḃ iona ttarcuisne, agus fúaṫoċuid amadáin a neagna?

Seanraite 1:22 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Leaḃar Job 34:7

Cía an duíne atá cosṁuil re Iób, noċ iḃeas súas magaḋ aṁuil uisge?

Psailm 1:1

Is beannuiġ an fear naċ siuḃluiġionn a ccoṁairle na neiṁḋiaḋaċ, naċ seasann a sliġe na bpeacaċ, agus naċ suiġionn a suiġeaċán na ttárcuisneaċ.

Psailm 94:8

Tuigiḋe, a ḃrúideaṁla a measg na ndaóine: agus siḃsi ḋaóine leaṁa, cá huáir ḃeiṫíse eagnuiġe?

Exodus 10:3

Agus táinig Maóise agus Aáron a steaċ go Ṗárao, agus a duḃradar ris, Is mar so a deir an TIĠEARNA, Día na Neaḃruiġeaċ, Gá fad ḃias tú ag díultaḋ ṫú féin dúṁluġaḋ dom laṫairse? léig dom ṗobal imṫeaċd, go ndéanaid serḃís daṁ.

Exodus 16:28

Agus a duḃairt an TIĠEARNA ré Maóise, Gá fad ḃeiṫi ag diultaḋ maiṫeantaḋ, agus mo ḋliġṫe do ċoíṁéud?

Seanraite 1:21

Eíġiḋ sí annsa náit is mó taṫuiġṫe, a noscaltaiḃ na ngeataḋ: a deir sí a briaṫra annsa ċaṫruiġ, ag raḋ,

Seanraite 1:29

Do ḃríġ gur ḟúaṫuiġeadar éolus, agus nar ṫoġadar eagla an TIĠEARNA:

Seanraite 1:32

Oír muirfiḋ suaiṁneas na namadán íad, agus scriosfuiḋ sonas na nóinṁideaḋ íad.

Seanraite 1:4

Do ṫaḃairt géarċúise don tsimpliḋ, eóluis agus deiscréide don duine og.

Seanraite 1:7

Asé eagla an TIĠEARNA tosaċ a néoluis: aċt dísbeaguid na hamadáin eagna agus teagasg.

Seanraite 14:6

Iarruiḋ an tarcuisneaċ eagna, agus ní ḟaġann: aċt is socaṁlaċ éolus don tí ṫuigios.

Seanraite 15:12

Ní hionṁuin leis a ndísbeagaċ an té ḃeir aċṁusán dó: ní mó raċus sé gus na heagnuiġiḃ.

Seanraite 19:29

Atá breiṫeaṁnus ullaṁ fá ċoṁair na dtarcuísneaċ, agus scíursaḋa do ḋruim na namadán.

Seanraite 21:11

A nuáir smaċtuiġṫear an tarcuisneaċ, do niṫear duine críonna don tsimpliḋeaċ: agus a nuáir ṫeagaisgṫear an duine críonna, gaḃuiḋ sé éolus.

Seanraite 21:24

Magaiḋ úaiḃreaċ áirdinntineaċ; is ainm don té ḃeanas a ḃfeirg úaiḃriġ.

Seanraite 22:3

Réiṁḟéuċuiḋ an duine glic an tolc ċuige, agus folċaiḋ sé é féin: aċt imṫiġid na daóine simpliḋe ar a naġaiḋ, agus píantar íad.

Seanraite 3:34

Go dearḃṫa tarcuisniġiḋ sé na tarcuisniġ: aċt do ḃeir sé grása do na huirísliḃ.

Seanraite 5:12

Agus go naibeorṫá, Ciondus do ḟuaṫaiġ mé teagaisg, agus do ṫarcuisniġ mo ċroiḋe aiṫḃear;

Seanraite 6:9

Cá fad ḃías tú ad ċoḋlaḋ, O a lorgánuiġ? ca huáir éireoċus tú as do ċoḋlaḋ?

Seanraite 7:7

Agus do ċonnairc mé a measc na ndaoine simpliġe, ṫug mé dom aire a measg na nógánaċ, ogán gan tuigsi,

Seanraite 8:5

O a ḋaoine simplíḋe, tuigiḋ eagna: agus, siḃsi a amadána, bíoḋ ḃur ccroiḋe tuigsionaċ.

Ieremiah 13:27

Do ċonnairc mé haḋaltrannuis, agus do ṡeitreaċa, gráin do stríopaċuis, do graáineaṁlaċd ar na cnocuiḃ annsna maċairiġiḃ. A ṁairg ḋuit, a Ierusalem! naċ déana tú ṫú féin glan? ca ham fós a ḃías sin?

Ieremiah 4:14

A Ierusalem, ionnuil do ċroiḋe ó urċoid, ċor go sáorfuiġear ṫú. Cá fad áiteoċuid do smuaintiġṫe díoṁaóine a stiġ ionnad?

Uiḃreaċa 14:27

Gá fad íomċórus mé leis a ndroċṗobalsa, noċ do ní iṫiomraḋ am aġaiḋ? do ċúala mé íṫiomráḋ ċloinne Israel, noċ do níd do ṁunṁur am aġaiḋ.

Maitiú 17:17

Agus ar ḃfreagra Diosa a duḃairt sé, A ċineaḋ dóṫeaguisg gan ċreideaṁ, gá fad fós ḃías mé ḃur ḃfoċair? gá fad fos ḟuiléongas mé siḃ? taḃruiḋ ċugamsa ann so é.

Maitiú 23:37

A Iérusaléim, A Iérusaléim, ṁarḃus na fáiḋe, agus ġaḃus do ċloċuiḃ ar an luċd ċuirṫear a ttíonsaiḋ, créd a ṁiónca do buḋ áill leam do ċlann do ċruinníuġaḋ re ċeile, mar ċruinniġeas an ċearc a gearrcuiġ fa na sgiaṫánaiḃ, agus níor ḃáill leaċd!

Maitiú 9:13

Aċd imṫiġ, agus foġlomaiġ a ċíall so, Trócaire is áill leam, agus ní hióḋbuirt: óir ní ṫáinic misi do ġairm na ḃfíréunaċ, aċd na bpeacaċ do ċum aiṫriġe.

Lúcas 19:42

Ag ráḋ, O dá naiṫeantá, ann sa lá agad féin fós, na neiṫe ḃeanas réd ṡioṫċáin! aċd atáid síad a nois foluiġṫe ód ṡúiliḃ.

Eoin 3:20

Oír giḋ bé do ní olc, fúaṫaiġiḋ sé an solus, agus ní ṫig sé ċum an tsolais, deagla go ndiomolfuiḋe a oibreaċa.

2 Peadar 3:3

Ar mbeiṫ ḟios so aguiḃ ar tús, go dtiucfuid sna laéṫiḃ deiġeanaċ luċd sgige, leanfus dá nainmíanuiḃ féin,

Taisbeunaḋ 22:17

Agus a deir an Sbiorad agus an ḃean núaḋṗosda, Tárr. Agus abraḋ an tí ċluin, Tárr. Agus tagaḋ an tí ar a ḃfuil tart. Agus an tí ler ab áill, glacaḋ sé uisge na beaṫa a naisgiḋ.