Bí gincalaċ ann a mbíd a ḃfiacla mar ċloiḋṁṫe, agus fíacla a ngíall mar sceana, do scrios an ḃoiċt don tsáoġal amaċ, agus a neasḃuiġiḋ ó ḃeiṫ a measc na ndaóine.
Aċt do ḃí mé cosṁuil ré luḃán nó re daṁ ḃeirṫior ċum a ṁarḃṫa; agus ní raiḃ a ḟios agam gur ṫionscnadarsan tionnscnaḋ am aġaiḋ, ġa ráḋ, Scriosam an crann maille re na ṫoraḋ, agus gearram amaċ é as tír na mbéo, ċor naċ ccuiṁniġṫear a ainm ní sa ṁó.
Dimṫiġ an deaġḋuine seaċad as an ttalaṁ, agus ní ḃfuil áon ionruic a measg na ndaóine: luiġid uile a luiġeaċán air ḟuil; do níḋ gaċ uile ḋuine fíaḋaċ air a ḋearḃraṫair le líon.
Ar a naḋḃarsin íarruiḋsi ar a núaċdarán do ṫoil na cóṁairle a ṫaḃairt dá ḃur láṫuir a máraċ, mar do ḃíaḋ siḃ ar ti fios a ġníoṁarṫaḋ dfaġáil ní as iomláine: agus arámáoidne, ullaṁ ċum a ṁarḃṫa, ní as táosga ná ṫiocfas sé ċuguiḃsi.