3 Anois do ḃi Tobiah an Tammoníteaċ na aice, agus a duḃairt sé, An sáoṫar sin noċ do ċuireadar súas, má ṫéid sionnaċ súas, brisfiḋ sé aṁ síos a mballa cloiċe.
Uime sin do ċuir Ben‐hadad fios ċuige, agus a duḃairt, Go ndéarnuid na deé sin riomsa, agus nios mó fós, má líonann luáiṫreaḋ Ṡamária lán duirn do gaċ duine da ḃfuil am ḟoċairse.
Anois ar a naḋḃarsin, guiḋim ṫu, taḃair braiġde dom ṫiġearna ríġ na Hássíria, agus do ḃeára misi ḋá ṁíle eaċ ḋuit, má ṫig ḋíot ar do ṡon féin marcṡlúaġ do ċur orra.
A nuáir do ċúaluiḋ Sanballat an Horoníteaċ sin, agus Tobiah an searḃḟoġantuiġ Ammoniteaċ, do ġoill sé orra go hiomarcaċ, go ttiucfaḋ duine díarruiḋ maiṫeasa ċloinne Israel.
Aċt a núair do ċúaluiḋ Sanballat an Horoniteaċ, agus Tobiah an serḃḟoġantuiġ, Ammoniteaċ, agus Gessem an Tarábianaċ, sin, do ġáireadar go tarcuisneaċ fúinn, agus ṫugadar neiṁċion oruinn, agus a duḃradar, Cred é an ní si do niṫi? an raċfuiḋ a gceannairc a naġaiḋ an ríġ?
Anois tárla, a núair do ċúala Sanballat, agus Tobiah, agus Gessem an Tarábianáċ, agus an ċuid oile dar naiṁdiḃ, gur ċuir misi an balla súas, agus nar fágḃaḋ beárna ar biṫ air; giḋ nar ċuir mé fa namsin doirsi súas air na geataḋuiḃ;