Bí ad ṫoċt don TIĠEARNA, agus déan feiṫioṁ, foiġideaċ air: ná fearguiḋ ṫú féin ris an té ḃíos sona iona ṡliġe, ris an tí noċ ċrioċnuiġios a ḋroċ smuáintiġ.
Agus a déarṫar annsa lósin, Féuċ sé so ar Ndía; do ḟeiṫeamar air, agus sláineoċa sé sinn: sé so an TIĠEARNA; do ḟeiṫeamair air, agus bíam lúaṫġaireaċ agus gáirdeoċum iona ṡlánuġaḋ.
Oír atá a nfis fós ċum uáire cinte, aċt fa ḋeóiġ laiḃeoruiḋ sí, agus ní ḋéana sí bréag: má atá go maḋ mall í, feiṫ uirre; do ḃríġ go ttiucfa sí go deiṁin, ní anfa sí.