Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Micah 5:2 - An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

2 Aċt ṫusa, a Ḃet‐lehem Eṗrátah, bíoḋ gur beag ṫú a measg ṁílteaḋ Iúdah, giḋeaḋ tiucfaiḋ asad amaċ ċugamsa úaċdarán ḃias ar Israel; a raiḃ a ḋul amaċ ó a nallód, ó laéṫiḃ ná síorruiḋeaċda.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Micah 5:2
57 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Agus do aistriġeadur ó Ḃétel; agus ní raiḃ aċ sliġe ġearr ag teaċd go Heṗrat: agus do ġaḃ teinnios cloinne Ráċel, agus fuáir sí saoṫar docaṁlaċ.


Agus fuáir Ráċel bás, agus do haḋluiceḋ í ar a tsliġe a ngaḃṫaoi go Héṗrat, noċ re raiḋtior Bétlehem.


Agus ar mo ṡonsa, a nuáir ṫáinig mé ó Ṗádan, fúair Ráċel bás agum a ttír Ċánaain ann sa tsliġe, a núair naċ raiḃ aċ beagán sliġeaḋ re teaċd go Héṗrat; agus do aḋluic mé ann sin í, ar sliġe Eṗraṫ; agus sé sin féin Betelem.


Ní ḋeileoċuiḋ an tslat roġa ré Iudah, nó dliġṫaḃairṫoir ó ḃeiṫ eidir a ċosuiḃ, nó go ttiucfa Síloh; agus is ċuigesion ḃías cruinniuġaḋ na ndaóine.


Mic Ṡalma; Bet‐lehem, agus na Netoṗatitiġ, Atarot, tiġ Ioab, agus leaṫ na Manahetiteaċ, na Sorítiġ.


Agus Penuel aṫair Ġedor, agus Eser aṫair Hussah. Is íad so mic Hur, céidġin Eṗrátah, aṫair Ḃet‐lehem.


Oír do ḃúaḋuiġ Iúdah ós cionn a ḋearḃráiṫreaċ, agus úaḋ ṫangadar na príoṁúaċdaráin; aċt buḋ le Ioseṗ an ceirtbearṫa.)


Féuċ, do ċúalamar so ann Eṗrátah: fúaramar é a maġuiḃ na coilleaḋ.


Súil rugaḋ na sléiḃṫe, agus suil ar ċum tusa an talaṁ agus an sáoġal, go deiṁin ó ṡíorruiġeaċt go síorruiġeaċt, atá tú ad Ḋía.


Os a ċionn so; gléasfa tú as an bpobál uile dáoine acfuinneaċa, drong ar a mbí eagla Dé; dáoiné fírinneaċa, ḟuaṫuiġeas saint; agus cuir ós a ccionn íad, uaċdarain mileaḋ, uaċdarain céad, uaċdarain cáogad, agus uaċdaráin deiṫneaṁuir:


Agus do ṫoġ Maóise dáoine iomċuḃuiḋ as Israel uile, agus do rinne sé naċdaráin díoḃ ós cionn an ṗobuil, uaċdaráin mileaḋ, naċdaráin ċéad, uaċdaráin ċaoġad, agus uaċdarain ḋeiṫneaṁuir.


Agus tiucfa slat amáċ as bun Iesse; agus fasfuiḋ Beangán as a ḟréiṁ:


Oír éireoċuiḋ sé súas as a ċoinne aṁuil plannda máoṫ, agus aṁuil fréuṁ as talaṁ ṫirim: ní ḃfuil cuma nó sgéiṁ air; agus núair ċinnd é, ní ḃfuil scíaṁ go níarrfamaóis é,


Féuċ, ṫug mé eision mar ḟiaḋnuisi don ṗobal, na ṫréoraiġṫeóir agus na ċaiptín don ṗobal.


Uimesin do ḃéara an Tiġearna féin coṁarṫa ḋíḃ; Féuċaiḋ, toirrċeoṫar maiġdion, agus béaraiḋ sí mac, agus goirfiḋ Immanuel dainm ḋe.


Agus buḋ díoḃ féin a núaisle, agus biáiḋ a núaċtarán as a lár féin; agus do ḃéara misi air teaċd a ngar, agus tiucfa sé láiṁ riomsa: óir cía hé so do ċuir a ċroiḋe a ngeall ċum teaċt láiṁ riomsa? a deir an TIĠEARNA.


Annsin aiṫeonam, ma ṫéiġmid air ar naġaiḋ daiṫniuġaḋ an TIĠEARNA: atá a ḋul amaċ ullaṁ mar an ṁaidin: agus tiucfa sé ċugainn mar a nfearṫuinn, mar a nfearṫuinn deiġionuiġ agus ṫosuiġ ċum na talṁan.


¶ Annsa ló sin tóigfe mé súas tabernacuil Ḋáiḃi do ṫuit, agus druidfiḋ mé súas a ḃeárnaḋa; agus cóireaċa mé ar ṫuit de, agus cuirfe mé súas é mar annsna laéṫiḃ a nallód:


Bíḋ a mbruid, agus sáoṫruiġ breiṫ, a inġean Sion, cosṁuil re muáoi re níoḋnuiḃ: óir a nois raċaiḋ tú amaċ as an ccaṫruiġ, agus coiṁueoċa tú anusa ṁaċaire, agus raċa tú don Ḃabilóin; annsin sáorfuiġear ṫú; annsin ḟuáisceolus an TIĠEARNA ṫú ó láiṁ do náṁad.


¶ Múscail, a ċloiḋiṁ, a naġuiḋ máoḋaire, agus anaġaiḋ an duine ar bé mo ċompanaċ, a deir TIĠEARNA na slóġ: buáil an táoḋaire, agus scánruiġ na caóiriġ: agus fillfe me mo láṁ air na húanuiḃ beaga.


¶ Urġaírdiġ go mór, a inġean Ṡion: gáir, a inġean Ierusalem: féuċ, atá do Ríġ ag teaċt a tḟoċair: atá sé ceart, agus slánuġaḋ aige; go huirisiol, ag marcuiġeaċd air assal, agus air ḃromaċ searraċ assail.


Agus an tan do rugaḋ Iósa a Mbetleem ṫíre Iúdaiġe a laiṫiḃ Iorúaiṫ an rí, féuċ, tangadar dráoiṫe ó naird ṡoir Híarusalem,


Agus tusa a Ḃetleem, talaṁ Iúda, ní tú is Iuġa eidir ḋúiḃciḋiḃ Iúdah: óir is asad ṫiocfas an Duiḃce, sdúireóċus mo ṗubal Israel.


Agus ar dteaċd Diosa do laḃair sé ríu, ag ráḋ, Ṫugaḋ ḋamsa gaċ uile ċuṁaċda ar a neaṁ agus ar talaṁ.


Agus do ṫionnsgnadar cúis do ċuir air, ag raḋ, Fúramar an fearsa ag iompóḋ ar gciniḋ, agus ag toirmeasg cíosa do ṫaḃairt do Ṡéasar, ag ráḋ gur ab é féin Críosd an Rí.


Agus fós do ḃí sgríḃneóireaċd sgríoḃṫa ós a ċionn do litreaċaḃ Gréigis, agus Laidní, agus Eaḃrias, A SE SO RI NA NIUDUIĠEAḊ.


An né naċ duḃairt an sgriobtúir Go dtiocfaḋ Críosd do ṡíol Ḋáiḃi, agus as Betelém an baile an a raiḃ Dáiḃi?


Annsin do ġlac mé toġa ḃur ttreaḃ, dáoine críonna, agus aiṫeanta, agus do rinneas cinn díoḃ ós ḃur gcionnsa, caiptíniġ ós cionn ṁílteaḋ, agus caiptíniġ ós cionn ċéud, agus caiptíniġ ós cionn ċáogad, agus caiptíniġ ós cionn deiṫneaṁair, agus óifigiḋ a measc ḃur ttreaḃ.


Agus atá féin roiṁ na huile neiṫiḃ, agus is trídsion ṡeasaid na huile neiṫe a ḃfoċair a ċéile.


Iósa Críosd a né, agus niuġ, agus go síorruiḋe an ccéudna.


Oír as ní follas gur do ṫreiḃ Iúda do éiriġ an Tiġearna; treaḃ ar nar laḃair Máoise éinni a dtáoḃ na sagartaċda.


An ní do ḃí ann ó ṫús, an ní do ċúalamar, an ní do ċonncamar ré ar súiliḃ féin, an ní air ar ḟéuċamar, agus do ġlacadar ar láṁa, a dtáoḃ Ḃréiṫre na beaṫa;


Agus do ḃí ainm sgríoḃṫa aige air a éudaċ agus air a ṡlíasaid, RI NA RIĠṪEAḊ, AGUS TIĠEARNA NA DTIĠEARNAḊ.


Agus sgríoḃ ċum aingil eagluise na Smirna; Ag so na neiṫe a déir an céidneaċ agus an neaċ deiġeanaċ noċ fuáir bás, agus atá beó;


Agus a duḃairt sé riom, Atá sé déunta. As mise Alṗa agus Oméga, an tosaċ agus an deireaḋ. Do ḃéura mé don tí ar a ḃfuil tart ní ré iḃe do ṫobar uisge na beaṫa a naisgiḋ.


¶ Agus do ḃí óganaċ as Betlehem‐Iúdah do ṫreiḃ Iudah, noċ do ḃí na Leḃíteaċ, agus do ḃí ar cuáirt ann sin.


Anois tárla annsna laéṫiḃ a raḃadar na breíṫeaṁuin na núaċdaráin, go raiḃ gorta sa dúiṫċe. Agus do ċuáiḋ duine áiriġ do Ḃetlehem‐Iúdah do ċoṁnuiḋe go tír Ṁoab, é féin, agus a ḃean, agus a ḋías mac.


Agus a duḃradar, a raiḃ do ḋaóiniḃ annsa ġeata, agus na seanóiriġ, Is fiaḋnuisi. Go ndéarna an TIĠEARNA an bean ṫáinic dot ṫiġ cosṁuil re Ráċel agus re Leah, noċ is iad an días sin do ċuir súas tiġ Israel: agus déanasa go mórḋa ann Eṗrátah, agus bí oirḋeirc a Mbetlehem.


Agus do ḋíultaḃairsi a niuġ dá ḃur Ndía, noċ gur bé féin do ṡáor siḃ ó ḃur nuile aindeisi agus ó ḃur mbuaiḋreaḋ; agus a duḃraḃair ris, Ní heaḋ, aċd cuir ríġ ós ar gcionn. Anois ar a naḋḃar sin taisbeanuiġ siḃ féin a laṫair an TIĠEARNA do réir ḃur ttreaḃ, agus do réir ḃur mílteaḋ.


¶ Anois Dáiḃi bá mac é don Néṗrátiteaċsin ó Ḃetlehem‐Iudah, dar ḃamm Iesse; agus do ḃádar oċdar mac aige: agus do ḃí an tóglaċ mar ḋuine ḟoirfe a measg na ndaóine a láeṫiḃ Ṡauil.


Agus beir na deiċ gcáise si ċum caiptin a mílesion, agus féaċ ciondus ataid do ḋearḃráiṫre, agus glac a ngeall.


Féaċaiḋ ar a naḋḃarsin, agus beiriḋ éolus ar na huile áitiḃ díaṁra mar a ḃfoluiġeann sé é féin, agus tigiḋ ċugamsa a rís le deiṁin, agus raċaiḋ mé liḃ: agus tiucfaiḋ a gcríċ, má ḃíonn sé annsa tír, go spíonfuíḋ misi amaċ é ar feaḋ uile ṁílteaḋ Iudah.


Agus óirdeoċuiḋ sé ḋó féin caiptíniġ ós cionn ṁílteaḋ, agus caiptíniġ ós cionn ċáogad, agus cuirfe sé íad do ṡáoṫruġaḋ a ḟearuinn, agus do ḃuáin a ḟoġṁair, agus do ḋéanaṁ a ṫrealaṁ cogaiḋ, agus trealaṁ a ċarbad.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ