8 Agus an sagart ioḋbras ofráil loiscṫe ḋuine air biṫ, is ag an tsagart féin ḃíos croicionn na hofrála loisce, do ní íoḋbuirt.
Do Aḋaṁ mar an ccéudna agus do ṁnáoi do rinne an TIĠEARNA Día cótuiḋe croicinn, agus do éuduiġ sé íad.
Aċd feóil na daiṁe, agus a ṡeiṫe, agus oṫraċ, loisgfe tú le teine táoḃ a muiċ don ċampa íad: is ofráil ṗeacaiḋ í.
Agus muirfiḋ sé a nofráil loiscṫe, agus geárrfa na ṗíosuiġiḃ é.
Agus croicionn na bulóige agus a nuile ḟeoil, maille ré na ċionn, agus le na ċosuiḃ, agus le na ṁionaċ, agus le na áoileaċ,
Mar atá a nofráil ṗéacaiḋ, is aṁluiḋ atá a nofráil ṡáruiġṫe: is éaindliġeaḋ atá orra: an sagart do ḋéanas sí les is aige ḃías sé.
Agus gaċ uile ofráil ḃíḋ dá mbácáltar annsa ḃácus, agus gaċ uile ḋeasuiġṫear annsa ḃfriṫóiġeann, agus annsa noiġean, biaiḋ ag an tsagart ofrálus é.
Agus loiscfiḋ áon an ċolpaċ ann a raḋarc; a croícionn, agus a feoil, agus a fuil, maille ré na háoileaċ, loiscfeas sé:
Aċd cuiriḋ umuiḃ an Tiġearna Iósa Críosd, agus ná bíoḋ cúram na colla oraíḃ, a míangusuiḃ.
Do ġeaḃuid uirid ré ċéile re iṫe, táoḃ amuiċ don ní ṫig ó ṁalairt a aṫarḋáċd.