¶ Giḋeaḋ buḋ toil leis an TTIĠEARNA a ḃrúġaḋ, do ċuir sé ċum doilġis é: a nuáir do ḋéana tú ofráil da anam ar son ṗeacaiḋ, do ċifiḋ sé a ṡíol, faideoċuiḋ sé a láeṫe, agus raċuiḋ deaġṫoil an TIĠEARNA ar a haġaiḋ iona láiṁ.
Má ṗeacuiġéann an sagart atá úngṫa do réir ṗeacaiḋ an ṗobail; ann sin tugaḋ sé ar son an ṗeacuiġ, do ṗeacuiġ sé, bulóg óg gan toiḃéim ċum an TIĠEARNA mar ofráil ṗeacaiḋ.
Agus cuirfiḋ an sagart a ċulaiḋ lín uime, agus cuirfiḋ a ḃríste lín fá na ḟeóil, agus tóigeoḃuiḋ súas an lúaiṫ do loisc an teine maille ris a nofráil loiscṫe ar a naltoir, agus cuirfiġear láiṁ ris a naltóir íad.
A noiġeann dó ḋéantar é maille ré hola; agus a nuáir ḃías bruiṫe, do ḃéura tú a stéaċ é: agus na píosuiḋe bruiṫe do nofráil ḃíḋ ofráilfiḋ tú mar ḃolaḋ cuṁra don TIĠEARNA.
Agus do niġ an mionaċ agus na cosa a nuisce; agus do loisc Maóise an reiṫe uile ar a naltóir: do ḃi na íoḋbuirt loiscṫe na ḃalaḋ ċúṁra, agus na hofráil déanta lé teiniḋ don TIĠEARNA; mar do aiṫin an TIĠEARNA do Ṁaóise.
¶ Agus do ġluáisiodar clann Israel ó Ḃeerot ċloinne Iaacan go Mosera: annsin déug Aáron, agus ann sin do háḋlaiceaḋ é; agus do miniostráil Eleásar a ṁac an oifig an tsagairt iona áit.