Oír éireoċuiḋ sé súas as a ċoinne aṁuil plannda máoṫ, agus aṁuil fréuṁ as talaṁ ṫirim: ní ḃfuil cuma nó sgéiṁ air; agus núair ċinnd é, ní ḃfuil scíaṁ go níarrfamaóis é,
Laḃair ré cloinn Israel, agus abair riú, Ma ḃeir éanduine aguiḃ ofráil ċum an TIĠEARNA, do ḃeárṫáoi ḃur nofráil do narnéis, eaḋon don airiġe, agus don tréud.
¶ Agus do lorgair Maóise go diṫċiollaċ a ndiáiġ ġaḃar na hofrála peacaiḋ, agus féuċ, do loisceaḋ é: agus do ḃí sé feargaċ le Heléasar agus re Hatimar, mic Aaron do fágḃaḋ beó, gá ráḋ,
¶ Agus tug ofráil an ṗobuil, agus do ġlac an gaḃar, do ḃí mar ofráil ṗeacaiḋ ar son an ṗobail, agus do ṁarḃ é, agus do íoḋbuir ar son ṗeacaiḋe, mar an gcéad.
Agus laiḃeoruiḋ tú ré cloinn Israel, gá ráḋ, Glacaiḋsi meannán do na gáḃruiḃ ar son ofrála ṗeacaiḋ; agus láoġ, agus uan, araon don ċédḃlíaḋain, gan ċáiḋe, mar ofráil loiscṫe;
Oír an ní nár ḃéidir don dliġeaḋ do ḋéunaṁ, ar mbeiṫ ḋó anḃfann trés an ḃfeól, ar gcur a Ṁic féin do Ḋía ag cosaṁlaċd ċolla an ṗeacuiġ, agus ar son peacaiġ, do ḋamnuiġe sé an peacaḋ sa ccoluinn: