Agus naoṁoċuiḋ tú an cáogadṁaḋ bliaḋan, agus fuáigeorṫáoí sáoirse ar feaḋ na críċe uile do nuile áitreaḃaċ innte: biáiḋ na iubile agaiḃ; agus fillfe gaċ áon aguiḃ dá ṡeilḃ féin, agus fulfiḋ gaċ áonduine aguiḃ ċum a ṁuintire féin.
¶ Ma ḃoċduiġear do ḋearbraṫair, agus go reacfuiḋ ḋá ṡeilḃ uaḋ, agus go ttiucfaḋ éanduine dá ġáol dá ḟúasglaḋ, annsin fuáisgeola sé an ní do reac a dearbráṫair.
¶ Agus a nuáir naóṁṫoċus duine a ṫiġ da ḃeiṫ náoṁṫa don TIĠEARNA, ann sin measfuiḋ an sagart é, an maiṫ nó an saiṫ é: mar ṁeasfus an sagart é, is mar sin ḃías seasṁaċ.