Ni ḃainfe láṁ ris, aċ go deiṁin cloċfuiġear é, no goinfiġear ṫríd é, mas ainṁiḋe é nó duine, ni ṁairfe sé: a nuair ṡeidfeas se an stoc go sínteaċ, tíucfaid súas ċum na tsléiḃe.
¶ Agus má ḃeir duine a ḋeirḃṡíur, inġean a aṫar, nó inġean a maṫar, agus go ḃfaicfe a tárnoċd, agus go ḃfaicfe sisi a ṫárnoċdsan; is droċ ní sin; agus gearrfuiġear a maċ íad a raḋarc a muinntire: do léig sé tarnoċd a ḋeirḃṡeaṫráċ leis; iomċóruiḋ sé a ċoir.
Oír níor ḃfeidir ríu an ní do ḃí ar na áiṫne ḋíoḃ diomċar, Agus dá mbeanuiḋ fíu a nainṁiḋe féin ris a tslíaḃ, géuḃṫar do ċloċuiḃ air, nó ġaḃuiḋ sé a ṫollaḋ ré gaṫ: