6 Ar son a neóin ḃeó, glacfuiḋ é, agus an connaḋ céadair, agus an scárláoid, agus an tiosoip, agus tumfuiḋ íad agus an téun beó a ḃfuil a neóin do ṁarḃaḋ ós cionn a nuisce reaṫa:
Oir má, réiḋeaḋ eadruinne agus Día tré bás a Ṁic, a nuáir do ḃámar ar náiṁdiḃ, is mó ná sin go mór, ar mbeiṫ a naṫṁuinntearḋas dúinn, ċoiṁéadfuiġṫear sinn tré na ḃeaṫasan.
Noċ ar mbeiṫ ḋo na ḋeallraḋ glóire, agus na ioṁáiġ ḟíre a ṗearsannsan, agus ag congṁáil súas na nuile neiṫeann ré breiṫir a ċúṁaċd féin, ar nglanaḋ ar bpeacuiġne ḋó ṫríd féin, do ṡuiġ sé ar láiṁ ḋeis na Mórġaċda sna hárduiḃ;
Agus ó Iósa Críosd, an ḟíaḋnuisí ḟíre, an ċéidġin ó ṁarḃuiḃ, agus prionnsa ós ríoġuiḃ na talṁan. An tí do ġráḋuiġ sinn, agus do ionnail sinn ór bpeacaḋuiḃ ré na ḟuil féin,