Leḃiticus 14:3 - An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

³ Agus raċuiḋ an sagart amaċ as an ḃfoslongṗort; agus féuċfuiḋ an sagart é, agus féuċ, má ḃíonn loit na lúḃra léiġeasta anna loḃar;

Leḃiticus 14:3 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

II Rioġ 5:14

Ann sin do ċúaiḋ sé síos, agus do ṫom sé é feín seaċd nuáire ann Iordan, do reír mar a duḃairt óglaċ Dé: agus ṫaínig a ḟeóil a rís mar ḟeóil leiniṁ ḃig, agus do ḃí sé glan.

II Rioġ 5:3

Agus a duḃairt sí re na maiġistreás? Do ḃfeárr liom go mbeiṫ mo ṫiġearna ag an ḃfáiġ atá a Samária! óir dó leiġisioḋ sé on luḃra é.

Leaḃar Job 5:18

Oír gortuiġiḋ sé, agus ceangluiḋ súas: loitiġ sé, agus do níd a láṁa féin slán.

Exodus 15:26

Agus a duḃairt, Má eísteann tú go dúṫraċdaċ re guṫ an TIĠEARNA do Ḋía, agus do ndéana tú an ní is ceart na raḋarc, agus go ttiuḃra tú aire dá aiṫeantuiḃ, agus go gcuiṁdeoċa tú a reaċda uile, ni ċuirfe me énni dona heasláintiḃsi oruiḃ noċ ṫug mé ar na Hégiptiḃ: óir is misi an TIĠEARNA leiġisios tú.

Leḃiticus 13:2

A nuáir ḃías ag éanduine, at nó gearb, nó léus a ccroiceann a ḟéola, agus go mbía a gcroiceann a ḟéola, aṁuil pláġa luḃra; bearṫar an sin ċum Aáron an sagart é, nó go mac ḋá ṁacaiḃ, ḃías na ṡagairt:

Leḃiticus 13:46

Na huile láeṫe a mbía an loit ann, biáíḋ sé salaċ; atá sé neaṁġlan: coṁnoċuiḋ ná aonar; táoḃ a muiċ don ċampa ḃías áitreaḃ.

Leḃiticus 14:48

Agus má ṫig an sagart a steaċ agus féaċuin air, agus féuċ, muna ar leaṫnuiġ an loit annsa tiġ, tar éis an tiġe do ṗlástráil: annsin fuáigeoruiḋ an sagart an tiġ glan, do ċionn gur leiġiseaḋ an loit.

Maitiú 10:8

Slánaiġiḋ na daóine éugcrúaiḋe, glanaiġ na loḃair, dúisgiḋ na mairḃ, teilgiḋ a maċ na deaṁain: a naisgiḋ fúaraḃair, taḃruiḋ uáiḃ a naisgiḋ.

Maitiú 11:5

Do ġeiḃid na doill a raḋarc, agus sioḃluid na bacaiġ, glantar na loḃair, agus do ċluinid na boḋair, dúisgṫear na máirḃ, agus a tá an soisgéul da ṡeanmóir do na boċdaiḃ.

Lúcas 4:27

Agus do ḃádar morán loḃar a Níseaél ré linn Eliséus an faiḋ; agus níor glanaġ éin neaċ aca, aċd Náaman an Sirianaċ.

Lúcas 7:22

Agus ar ḃfreagra Díosa a duḃairt sé ríu, Ar nimṫeaċd díḃ, innisiḋ Deóin na neiṫe do ċonncaḃair agus do ċúalaḃair; go ḃfaicid na daill, go siuḃlaíd na bacuiḋ, go nglantar na loḃair, go gċimid na boḋair, go néirġid na mairḃ, go ḃfuil an soisgéul dá ṡeanmóir do na boċdaiḃ.