Agus féuċfuiḋ an sagart aír: agus, féuċ, má ḃíonn an tat bán annsa ċroicionn, agus go diontoċuiḋ sé an fionnaḋ bán, agus go mbiá feóil ḃéo ḋearg annsa nat;
A nuáir ḃías ag éanduine, at nó gearb, nó léus a ccroiceann a ḟéola, agus go mbía a gcroiceann a ḟéola, aṁuil pláġa luḃra; bearṫar an sin ċum Aáron an sagart é, nó go mac ḋá ṁacaiḃ, ḃías na ṡagairt: