5 Agus féuċfuiḋ an sagart air an seaċdṁaḋ lá: agus, féuċ, ma ḃí an loit an aṁarcsan ag fuireaċ, agus naċ leiṫneoċuiḋ annsa ċroícionn; annsin druidfiḋ an sagart air seaċd lá eile:
Dá ḃionn an léus bán a ccroiceann a ḟéola, agus ré faicsin naċ bía ní is doiṁne ná an croicionn, agus náċ ionntoċuiḋ a ḟionnaḋ bán; ann sin íaḋuiḋ an sagart ar an té ar a mbía an loit seaċd lá:
Agus féuċfuiḋ an sagairt air a rís an seaċdṁaḋ lá: agus, féuċ, má ḃíonn an loit réad éigin dorċa, agus naċ leiṫneoċuiḋ an loit annsa ċroicionn, ann sin fuáigeoruiḋ an sagart a ḃeiṫ glan: ní ḃfuil ann aċd léus: nifiḋ sé a éadaċ, agus biáiḋ glan.
Agus niġfiḋ an té ḃías ré ġlanaḋ éadaċ, agus béarfuiḋ a ḟionnaḋ uile ḋe, agus niġfiḋ é féin a nuisce, ċor go mbia glan: agus na ḋiáiġ sin tiucfa do nḟoslungṗurt, agus fanfuíḋ a muiċ as a lóistin seaċd lá.