17 Agus féuċfuiḋ an ságart air: agus féuċ, má ionntóiġeann an loit ar ḃeiṫ bán; an sin fuáigeoruiḋ an sagart glan an té ar a mbía an loit: atá se glan.
No má ionntóiġeann a nfeóil dearg a rís, agus go ttiucfa ċum ḃeiṫ bán, tiucfa sé ċum an tsagairt;
¶ A nfeóíl mar an gcéadna, noċ a raiḃ an neascóid iona croicionn, agus do leiġisioḋ.
Agus croiṫfiḋ ar an tí ḃías ré ġlanaḋ on lúḃra seaċd nuáire é, agus foillseoċaiḋ é ḃeiṫ glan, agus scáoilfiḋ amaċ an téun beó fán maċaire réiḋ.