Leḃiticus 13:10 - An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

¹⁰ Agus féuċfuiḋ an sagart aír: agus, féuċ, má ḃíonn an tat bán annsa ċroicionn, agus go diontoċuiḋ sé an fionnaḋ bán, agus go mbiá feóil ḃéo ḋearg annsa nat;

Leḃiticus 13:10 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

II Rioġ 5:27

Ar a naḋḃarsin ceangoluiḋ luḃra Náaman díotsa, agus dot ṡlioċd go bráṫ. Agus do ċúaiḋ sé amaċ as a ḟiaḋnuise na loḃar coiṁġeál re sneaċda.

Seanraite 12:1

Giḋ bé ġráḋuiġios teagasg gráḋuiġiḋ sé eólus: aċt an té ḟúaṫuiġios smaċt is brúideaṁuil é.

Leḃiticus 13:11

Is seanlúḃra sin a gcroicionn a ḟéola, agus fuáigéoruíḋ an sagart neaṁġlan é, agus ní ċuirfiḋ a steaċ é: óir atá neaṁġlan.

Leḃiticus 13:24

Nó má ḃionn feóil ar biṫ san ċroicionn, as a ttiucfa teas loiscneaċ, agus a nfeóil béo ḃías da loscaḋ go mbia guirín bán loinreaċ innte, ní éigin dearg, no bán;

Leḃiticus 13:9

¶ A nuáir ḃías loit na lúḃra a nduine, ann sin béarṫar ċum an tsagairt é;

Amos 5:10

Fúaṫuiġid síad an té aiṫḃirios annsa ġeata, agus gráinid ris an té laḃras go díreaċ.

Eoin 7:7

Ní héidir leis a tsáoġal siḃsi dfúaṫuġaḋ; aċd atá fúaṫ aige ḋaṁsa, do ḃríġ go ndéunuim fíaḋnuisi air, gur ab olc a oibreaċa.