Agus a duḃairt Dia, Tugaidís na huisgeaḋa amaċ go líonṁur an créatuir corruiġeaċ ann a ḃfuil anam, agus éunlaiṫ ḟéadfas eiteaḋ ós cionn na talṁan a ḃfiormament ṡoilléir neiṁe.
Agus do éug gaċ uile ḟeóil dár ċorruiġ ar an ttalaṁ, idir éunuiḃ agus áirnéis agus ainṁiṫiḋ agus gaċ áonni snaṁeaċ a ṡnáṁus ar an ttaluṁ, agus gaċ uile ḋuine:
Gioḋ bé ar biṫ imṫiġeas ar a mbolg, agus gioḋ bé ar biṫ ímṫiġeas ar ċeiṫre cosaiḃ, nó gioḋ bé ar a ḃfuil ní is mo do ċosuiḃ a measc na nuile neiṫeaḋ ṡnáiḋṫeaċ snáiḋeas ar an talaṁ, ní híostar íad; óir a táid na naḋḟuaṁaireaċd.