19 Agus an ċorrġlas, agus an ċorrġríann do reír a gcinéil, agus an filbín, agus a níaltóg leaṫair.
An tusa ṫug na sciaṫáin ḃréaḋa do na péacógaiḃ? nó sciaṫáin agus cleiteaċ do níascaire ċáirneaċ?
Mar a ndéanuid a néanlaiṫ a nead: an storc, isé an crann giuṁais a ṫiġ.
Ann sa ló sin teilgfiḋ duine a ioḋuil airgid, agus a ioḋail óir, noċ do rinne ḋó féin dá naḋraḋ, ċum na moḃlaḋ agus ċum na míoltóg leaṫair;
Agus a neala, agus an pelicán, agus an tiolar gréagaċ,
Gaċ uile éun ġluáiseas, ag imṫeaċd ceaṫair ċosaċ, béid aḋḟúaṫṁar ḋaóiḃ.
Ann sin do ṫóig mé mo ṡúile súas, agus daṁairc mé, agus, féuċ, ṫáinic días ban amaċ, agus do ḃí an ġáoṫ iona sciaṫánuiḃ: (óir do ḃádar sciaṫáin orra aṁuil sciaṫáin cúirre glaise:) agus do ṫóġbadar súas an téṗah idir an ttalaṁ agus neaṁ.
Agus an ċorr ġlas, agus an ċorr ġrían do réir a ċiníl, agus an filbín, agus a níaltóg leaṫair.