An té naċ ccuireann amaċ a ċuid airgid cum úsúireaċda, is naċ glacann luáiḋeaċd a naġaiḋ na neiṁċiontaċ. An té do ní na neiṫeso ni háṫroċṫair é go bráṫ.
Os a ċionn so; gléasfa tú as an bpobál uile dáoine acfuinneaċa, drong ar a mbí eagla Dé; dáoiné fírinneaċa, ḟuaṫuiġeas saint; agus cuir ós a ccionn íad, uaċdarain mileaḋ, uaċdarain céad, uaċdarain cáogad, agus uaċdaráin deiṫneaṁuir:
Agus cía ḋar fiós an mbía sé na ḋuine ċríonna ná na amadán? aċt ċeana biáiḋ úaċtaránaċt aige ós cionn mo ṡáoṫairsi uile ionar sáoṫruiġ mé, agus ionar ḟoillsiġ mé mé féin glic faói an nġréin. Is díoṁaóineas so mar an ccéadna
Atáid do ṗrionnsaḋa cogṫaċ, agus na ccompanaċaiḃ ag gaduiġṫiḃ: is ionṁuin le gaċ uile ḋuine cuṁa, agus imṫiġid a ndiáiġ na luáiġeaċt: ní ḃreaṫnuiġid an dilleaċda, agus ní ṫig cúis na bamtreaḃuiġ ċuca.
An té ṡiuḃluiġios go hionnruic, agus laḃrus go díreaċ; an té ṫarcuisniġios tairḃe na héagcóra, ċroiṫios a láṁ ó ġlacaḋ cuṁṫa, stopas a ċlúasa ó ċluinsion fola, agus ḋruidios a ṡúile ó ḟaicsin uile;
Do ní a ccinn sin breiṫeaṁnus air luáiġeaċt, agus teagasguid a sagairt ar ṫúarustal, agus fáistiniġid a ḃfáiġe ar airgiod: giḋeaḋ luiġfid air an TTIĠEARNA, agus a déaruid síad, Naċ ḃfuil an TIĠEARNA ar measg? ní ḟéadann olc ar biṫ teaċt oruinn.
Ní ḋéana tú coiṁéigneaḋ breiṫeaṁnuis; ní ṫiuḃra tú meas ar péarsuinniḃ seaċ a ċéile, agus ní ġéuḃa tú cuṁa: óir dalluiġ an ċuṁa súile na ndaóine eagnuiġe, agus aiḋṁilliḋ briaṫra na ḃfíréan.
Oír a sé gráḋ a nairgid fréuṁ na nuile olc: noċ ar mbeiṫ do ḋruing áiriġe ḋá ṡauntuġaḋ, do ċúadar ar seaċrán ón gcreideaṁ, agus do ṫolladar íad féin ṫríoṫaḋ ré hiomad dóilġis.
Agus anois, féaċaiḋ, atá an ríġ ag siuḃal roṁuiḃ: agus atáimsi sean agus ceinnlíaṫ; agus, féaċuiḋ, atáid mo ṁic aguiḃ: agus do ṡiuḃail mé roṁuiḃsi óm naóiḋeantaċd gus a niuġ.
Agus tóigfe mé súas daṁ féin sagart lán dfirinne, noċ ḋéanas do réir mar atá ann mo ċroiḋe, agus ann minntinn: agus tóigfe mé tiġ daingion dó; agus siuḃoluiḋ sé roiṁe mo ungṫaċ go bráṫ.