22 Agus a duḃairt sí, Do imṫiġ an glóir ó Israel: óir do ġaḃaḋ airc an TIĠEARNA.
Do ṫuiteadar a sagairt ris an ccloiḋeaṁ; agus níor ġuileadar a mbaintreaḃaċa.
Ciondas dfoluiġ an TIĠEARNA inġean Ṡion lé néull iona ḟeirg, agus do ṫeilg sios ó neaṁ go talaṁ sgíaṁ Israel, agus nar ċuiṁniġ a ċosstól a ló a ḟeirge!
Agus do ċuiṁniġeadar a ḋeisciobailsean go raiḃ sgrioḃṫa, Duáiḋ éud do ṫiġesi súas mé.
Agus bíáiḋ so na ċoṁarṫa agad, noċ ṫiucfas ar do ḋías mac, ar Hóṗni agus ar Ṗinehas; éagfuid aráon a néanló.
Annsa ló sin críoċnoċuiḋ mé a naġaiḋ Eli, a nuile ní dar láḃair mé a ttaoḃ a ṫiġe: a núair ṫoíseoċus mé, déana mé críoċnuġaḋ mar an gcéadna.
Agus ṫug sí Iċabód dainm air an leanaṁ, ga ráḋ, Dimṫiġ an glóir ó Israel: do ċionn gur gaḃaḋ airc Dé, agus ar son a cleaṁna, agus a fir.
Agus do ġaḃadar na Ṗilistiniġ aírc Dé, agus tugadar ó Eben‐eser go Hasdod í.