Anois an tan do ġuiḋ Esra, agus a núair do adṁuiṁ sé, ag gul agus da ṫeilgion féin ar lár a ḃfiaġnuise ṫiġe Dé, do ċruinniġ ċuige as Israel coiṁṫionól roṁór fear agus ban agus leanaḃ: óir do ċaóiḋeadar an pobal go ro ġéar.
¶ Ann sin ṫangadar na teaċda go Gibéah Ṡauil, agus do innisiodar na scéula a gcluasaiḃ an ṗobail: agus do ṫógḃadar na daóine uile a nguṫ súas, agus do ġuileadar.
¶ Annsin ṫainic Dáiḃi agus a ṁuinntir dón ċaṫruiġ, agus, feuċ, do ḃí sí loisge ó ṫeiniḋ; agus a mná, agus a mic, agus a ninġeana ar na mbreiṫ a mbraiġdeanus.
Agus a núair ṫaínic sé, féaċ, do ḃi Eli na ṡuiḋe ar stól do leaṫṫáoiḃ na sliġeaḋ ag faire; óir do ċrioṫnuiġ a ċroiḋe fá aírc Dé. Agus a núair ṫáinic an tóglaċ don ċaṫruiġ, agus dinnis sé sin, déiġṁeadar an ċaṫair uile.