26 ¶ Agus a núair ṫainic Dáiḃi go Siclag, do ċuir sé roinn don néadáil ċum sinnséar Iúdah, eaḋon ċum a ċarad, ġá raḋ, Féaċuiḋ ag sin tioḋlacaḋ aguiḃ do ċreíċ náṁad an TIĠEARNA;
Guiḋim ṫú, glac mo ḃeannuġaḋ, tugaḋ ċugad; do ċionn go raiḃ Día go grásaṁuil riom, agus do ċionn go ḃfuil go lór agam. Agus do ṡárúiḋ air, agus do ġaḃ sé an tioḋlaiceaḋ.
¶ Agus dfill sé ċum óglaiċ Dé, é féin agus a ċuideaċa uile, agus ṫáinic, agus do ṡeas sé dá laṫair: agus a duḃairt sé, Féuċ, anois aiṫniġim naċ ḃfuil Día air biṫ air an ttaluṁ uile, aċd a Nisrael: anois ar a naḋḃarsin, guiḋum ṫú, glac tioḋlacaḋ ód ṡearḃḟoġantuiġ.
Gáiredís lé lúaṫgáire, agus bídís gáirdeaċ, gaċ a ḃfuil faḃarṫaċ dom ḟíréuntaċd: agus abraidís do ġnáṫ, Bíoḋ an TIĠEARNA móruiġṫe, agá ḃfuil dúil a síoṫċáin a ṡeirḃísiġ.
Do ċuáiḋ tú súas ar árd, ṫugais braiġdeanas a mbraiġdeanas leaċd: do ġaḃ tú tioḋlaicṫe ar son daóine; agus fós, ar son na méirleaċ, ċum coṁnuiḋe na measc a ṪIĠEARNA Día.
Uime sin do ḃreaṫnuiḋ mé gur ríaċdanaċ na dearḃráiṫre ḃrósduġaḋ, ċum teaċd ċugaiḃsi ḋóiḃ ar tús, agus ḃur nalmsana air ar laḃraḋ ċeana do ċríoċnuġaḋ roiṁ láiṁ, ionnus go mbíaḋ sí ullaṁ, mar ní ġeiḃṫeur tré ḋáonnaċd, agus ní ré crúaḋáil.
¶ Agus a duḃairt Saul re Dáiḃi, Féaċ minġean is sine Merab, do ḃéara mé ḋuit í na mnaói: aċd aṁáin bí cróḋa ar mo ṡon, agus troid caṫa an TIĠEARNA: óir a duḃairt Saul, Ná beanaḋ mo láṁsa ris, aċd bioḋ láṁ na Ḃṗilistineaċ air.
Guiḋim ṫú, maíṫ cionta do ḃanóglaiċ: óir do ḋéana an TIĠEARNA go deiṁin tiġ daingean dom ṫiġearna; dó ċionn go ttróidionn mo ṫiġearna caṫa an TIĠEARNA, agus naċ fríṫ olc ionnad ar feaḋ do ṡáoġail.