¶ Agus ar néirġe don ríġ ó ḟleiḋ a nfíona iona ḟeirg do ċuáiḋ sé go gáirdín an ṗáláis: agus do ṡeas Háman súas do ġuiḋe na bainríoġna Ester fá na anam; óir do ċonnairc sé go raiḃ olc dá ṫríall na aġaiḋ ón ríġ.
Agus a duḃairt Ionatan, Go maḋ fada úaitsi sin: óir dá mbeiṫ a ḟios agamsa go dearḃṫa go mbíaḋ olc dá ṫionnscnaṁ ċugad óm aṫair, a né naċ inneosuinn duit é?
Anois ar a naḋḃar sin bióḋ a ḟios agad agus meas cred ḋéanas tú; óir do cínneaḋ olc a naġaiḋ ar maiġistir, agus a naġaiḋ a ṫiġe uile: óir sé a leiṫeíd sin do ṁac do Ḃélial é, naċ ḃféadann duine laḃaírt ris.