Agus a nuair ḟanfas tú trí lá, annsin raċaiḋ tú síos go lúaṫ, agus tiucfa tú gus a naít ionar ḟoluiġ tú ṫá féin a núair do ḃí an ċúis ar siuḃal, agus do ḋéana tú coṁnuiġe ag an ċloiċ Esel.
Agus, féuċ, cuirfe mé búaċaill, ġa ráḋ, Eiriġ, faġ na saiġde. Má deirim go soilleír ris an mbuaċaill, Féuċ, atáid na saiġde don táoḃso ḋíot, gaḃ íad; annsin tarr ṫusa: óir biáiḋ síoṫċáin duit, agus ní ḃía doċar ar biṫ; mar ṁaireas an TIĠEARNA.