Agus do ṡiuḃail sé a sliġṫiḃ Asa a aṫar; níor ḟill sé do leaṫtaoiḃ uaḋ, ag déanaṁ an neiṫe fa ċeart a raḋarc an TIĠEARNA: giḋeaḋ niór cuireaḋ na háite árda ar ccúl; óir do íoḋbraidís an pobal agus do loisgedís fós túis annsna háitiḃ árda.
Atá a ḟios agadsa ciondus nar ḟéud maṫair Dáiḃi tiġ do ċur súas dainm a ṪIĠEARNA Dé, do ḃríġ an ċogaiḋ do ḃí na ṫimċioll ann gaċ uile ṫáoḃ, nó gur ċuir an TIĠEARNA fáoi ḃonnuiḃ a ċos íad.
¶ Agus a duḃairt Iehoas ris na sag airtaiḃ, Gaċ uile airgiod do na neiṫiḃ tioḋlaicṫe ḃeirṫear go tiġ an TIĠEARNA, eaḋon airgiod gaċ duine dá ndéan a ċuntas, an tairgiod meastar do ḋuine fa leiṫ, agus gaċ uile airgiod dá ttiucfa a ccroiḋe ḋuine do ṫaḃairt go tiġ an TIĠEARNA,
Agus scríosfa misi ḃur náite árda, agus gearrfa mé síos ḃur níoṁaiġe, agus teilgfe mé ḃur gconablaċ ar ċonablaċuiḃ ḃur nioḋal, agus fuaiṫeoċuiḋ manam siḃ.
Agus do ḟreagradarsan iad, agus a duḃradar, Atá, féaċuiḋ; atá sé roṁuiḃ: déanuiḋ deiṫfir anois, óir ṫaínig sé a niuġ don ċaṫruiġ; óir atá féasta don ṗobal a niuġ annsa náit áird: