14 Cía agá ḃfuil a ḟios má ḟilleann sé agus má ní sé aiṫriġe, agus beannaċd dfágḃáil na ḋiáiġ; eaḋon ofráil ḃíḋ agus ofráil ḋíġe don TIĠEARNA ḃur Ndia?
Agus a duḃairt seisien, An feaḋ do ḃí an leanaṁ fós beó, do ṫroisg mé agus do ġuil mé: óir a duḃairt mé, Cía agá ḃfuil a ḟios naċ bíaṫ Día grásaṁuil riom, go maḋ toil leis an leanaṁ da ṁarṫuinn?
Do bféidir go ccluinfeaḋ do ṪIĠEARNA Día bríaṫra Rabsaceh uile, noċ do ċuir ríġ na Hassíria a ṁáiġistir daiṫiseaḋ an Dé ḃí; agus go nimḋeargfaḋ na bríaṫra noċ do ċúala do ṪIĠEARNA Día: uimesin tóg súas do ġuiḋe ar son an nfuiġill do fágḃaḋ.
Agus tárla ar a ṁáraċ, go nduḃairt Maóise ris an bpobal, Do rinneaḃair peacaḋ mór: agus annois raċa misi suas gus an TIĠEARNA; dob éidir go ndéanuinn sioṫċáin ar son ḃur bpeacaiḋ.
¶ Marso a deir an TIĠEARNA, Mar ġeiḃṫear an fíon núaḋ san triopaill, agus a deir duine, Ná mill é; óir atá beannuġaḋ ann: mar sin do ḋéanas mé ar son mo ṡeirḃíseaċ, iondus naċ scriosfa mé uile íad.
Uimesin a nois leasuiġiḋ ḃur sliġṫe agus ḃur ngníoṁa, agus uṁlúiġiḋ do ġúṫ an TIĠEARNA ḃur Ndía; agus biáiḋ aiṫreaċuis air an TTIĠEARNA ó nolc dfúagair sé ḃur naġaiḋ.
Má éistid síad riot, agus go ḃfillfiḋ gaċ áonduine ó na ḋroiċṡliġe, ċor go mbía aiṫreaċus orumsa fa nolc, do ṫionnscuin mé do ḋéanaṁ orra tre olcus a ngníoṁ.
Criosluiġiḋ siḃ féin, agus caóiḋiġ, a ṡagarta: núalluiḋsi, a ṡeirḃísiġ na haltóra: tigiḋ, luiġiḋ ar feaḋ na hoiḋċe a saicéadaċ, siḃsi seirḃísiġ mo Ḋé: óir do congṁaḋ a nofráil ḃíḋ agus a nofráil diġe ó ṫiġ ḃur Ndé.
Fúaṫuiġiḋ an tolc, agus gráḋuiġiḋ an ṁaiṫ, agus suiġiḋ breiṫeaṁnus annsa ġeata: dob éidir go mbíaṫ an TIĠEARNA Día na slóġ grásaṁuil ré híarasma Ióseṗ.
Annsin ṫainic maiġistir na luinge ċuige, agus a duḃairt sé ris, Cred is cíall duitsi, a ċodaltaiġ? éiriġ, goir air do Ḋía, a ndóiġ go smuáinteoċaḋ Día oruinne, naċ báiḋtí sinn.
Iarruiḋ an TIĠEARNA, siḃsi a uile ḋrong ceannsa na talṁan, noċ doibriġ a ḃreiṫeaṁnus; íarruiḋ fíreantaċd, iarruiġ macántaċd: do bfeídir go ḃfoileoċṫáoi síḃ a ló ḟeirge an TIĠEARNA.
An ḃfuil an síol fós annsa scioból? aseaḋ, fós ní ṫug a nfíneaṁuin, agus an crann fíge, agus an pomgranat, agus an crann ola, a ṫoraḋ: ón ló so amaċ beinneoċa me siḃ.
Annois ar a naḋḃarsin taḃair ḋaṁ an slíaḃso, dar laḃair an TIĠEARNA san lásin; óir do ċúala tú an lá sin mar do ḃádar na Hanacimiġ annsin, agus go raḃadar na caiṫreaċa mór daingion: má ḃíonn an TIĠEARNA liom, tiucfa ḋíom ar a ccur amaċ, mar a duḃairt an TIĠEARNA.
Oir a núair do ḋéantáoi íoṁáiġe ḃur nemeróideaḋ, agus íoṁáiġe ḃur luċa noċ ṁilleas an taluṁ; agus ḃéarṫaói glóir do Ḋía Israel: dob éidir go néattroimeoċaḋ sé a láṁ ḋaóiḃ, agus dá ḃur ndeeiḃ, agus dá ḃur ndúiṫċe.