Agus a nuáir ṫáinig an pobal uile dá ṫáḃairt air Ḋáiḃi bíaḋ iṫe an feaḋ do ḃí fós na lá, ṫug Dáiḃi a ṁionna, ḋá ráḋ, Déanaḋ Día mar súd riómsa, agus tuilleaṁ fós, má ḃlaisim aran, no éainní oile, nó go neaċuiḋ an ġrían faói.
Go deiṁin is díoṁaóineas clann na ndaóine uirísiol, is bréug clann na ndaóine móra: ar na ccur a néainfeaċd a meaḋuiḃ, is éattruime íad ná an díoṁaóineas.
Agus do ġaḃ iongantus roṁór íad, agus a duḃradar, Do rinne sé gaċ uile ní go maiṫ: do ḃeir sé fá deara go gcluinid na boḋair, agus go laḃruid na bailḃ.