5 ¶ Agus do ċuir Dáiḃi teaċda go muinntir Iabes‐gílead, agus a duḃairt sé ríu, Go maḋ beannuiġ siḃ ón TTIĠEARNA, noċ do ṫaisbéin an cinéulsa dá ḃur ttiġearna, do Ṡaul, agus do aḋlaic é.
An tan naċ ttainic tú aċd a né, an ttiuḃruinnsi ort a niuġ gluasaċd linn síos agus súas? ó táimsi ag dul mar a ḃféaduím, fillse ar hais, agus béir do ḋearḃraiṫre ar a nais: go ráiḃ trócaire agus fírinne maille leaċd.
¶ Agus dimṫiġ Dáiḃi, agus do ṫóg cnáṁa Ṡauil agus cnáṁa Ionataín a ṁic ó ṁuinntir Iabes Gilead, noċ do ġad íad ó ṡráid Ḃetsan, mar ar ċroċadar na Ṗilistiniġ íad, a nuáir do ṁarḃadar na Ṗilistiniġ Saul a Ngilboa:
Agus do ḟreagradar na dáoine í, Ar nanum ar ḃur sonsa, muna ḃfoillsiġiḋ tú na gnoṫuiġesi águinn. Agus is aṁluiḋ ḃías, a núair ḃéaras an TIĠEARNA an dúiṫċe ḋúinn, go ndéanum go cinéulta fírinneaċ riotsa.
¶ Agus a duḃradar, Cía an duine do ṫreiḃ Israel naċ dtáinic súas go Mispeh ċum an TIĠEARNA? agus, feaċ, ní ṫaínic éainneaċ don ċampa ó Iabes‐Gílead ċum an ċoṁċruinniġ.
Agus a duḃairt Naomi re na días ḃainċleaṁnuiḃ, Eirgiḋe, filleaḋ gaċ aon aguiḃ go tiġ a maṫar: go ndéarna an TIĠEARNA go trócaireaċ riḃ, mar do rinneaḃairsi ris na marḃuiḃ, agus riomsa.
Agus a duḃairt Naomi ré na bainċliaṁuin, Go maḋ beannuiġ eision ón TTIĠEARNA, noċ nar ḋearmuid a ċinéul don ḃeó agus don ṁarḃ. Agus a duḃairt Naomi ría, Atá an te sin fogus a ngáol dúinn, áon do na dáoiniḃ gáoil is foigsi ḋúinn.
Agus a duḃairt seision, Go maḋ beannuiġ ḃías tusa ón TIĠEARRNA, a inġean; óir is mó an cineul do ṫaisbein tú fá ḋeireaḋ ná ar ttosaċ, do ḃríġ nár lean tú dáoine óga, maḋ saiḋḃir no daiḋḃir.
An sin ṫáinic Nahas an Tammóniteaċ súas, agus do rinne campa as coinne Iabes‐Gílead: agus a duḃradar muinntir Iabes‐Gílead uile re Nahas, Déana cunnraḋ riune, agus uiṁleoċam ḋuit.
Agus a duḃradár ris na teaċduiḃ ṫáinic, Abruiḋ mar so re muinntir Iabes‐Gilead, A máraċ, suil ḃías an ġrían té, do ġeaḃṫaói caḃair. Agus ṫangadar na teaċda, agus dinnisiodar sin do ṁuinntir Iabes; agus do ḃí lúaṫġáire orra.