27 Agus a duḃairt Ióab, Mar ṁairios Día, muna ḃeiṫ gur laḃair tú, go deiṁin is air maidin do raċaiḋ an pobal súas gaċ éanduine ó leanṁuín a ḋearḃraṫar.
Annsin do ġoir Abner ar Ióab, agus a duḃairt, An mbía an cloiḋeaṁ ag marḃaḋ ċoiḋċe? naċ ḃfuil a ḟios agad go mbiáiḋ sin na ṡearḃas fá ḋeireaḋ? uime sin ga fad a ḃías, suil déaras tú ris na dáoiniḃ filleaḋ ó leanṁuin a ndearḃráiṫreaċ?
Anois ar a naḋḃarsin, a Ṫiġearna, mar ṁaireas an TIĠEARNA, agus mar atá hánum beó, ó buḋ tóil leís an TTIĠEARNA ṫusa dfostaḋ gan teaċd do ḋórtaḋ fola, agus ṫú fein do ċóngṁáil ó ḋioġaltas do ḋéanaṁ le dó laiṁ féin, anois bídis do naiṁdese agus an ṁéid íarrus olc dom Ṫiġearna, mar Nábal.