Agus biaiḋ ḃur neagla agus ḃur núaṁan ar gaċ uile ainṁiḋe ar an ttalaṁ, agus ar gaċ uile éun a naiéir, ar gaċ uile ní da gcorruiḋeann ar an ttalaṁ, agus ar iásg na fairge uile; an ḃur láiṁ tugaḋ íad.
Atá a ḟios agum, agus is dearḃ leam tré san Dtiġearna Iósa, naċ ḃfuil éainni neaṁġlan úaḋa féin: aċd on tí ṁeasas éinni do ḃeiṫ neaṁġlan, atá sé ḋó sin neaṁġlan.
¶ Giḋeaḋ is éidir leaċd feóil do ṁarḃaḋ agus diṫe an do uile ġeataḋuiḃ, giḋ be ar a mbía dúil ag hinntinn ann, do réir ḃeannuiġ an TIĠEARNA do Ḋía noċ ṫug sé duit: féaduiġ an glan agus an neaṁġlan sin diṫe, eaḋon mar don nfíaḋ ḟionn, agus don ċairrḟíaḋ.