Do ḋéuna tú fuinneóg do náirc, agus críoċnoċaiḋ tú í a ccuḃad ṡúas; agus cuirfiḋ tú dorus na hairce ar a taoḃ; maille ré hísliuġaḋ, an dara, agus an treas lota, do ḋéuna tú í.
¶ Anois an tan do ṫuig Dániel gur séulaḋ an scríḃinn, do ċuáiḋ sé ḋá ṫiġ; agus armbeiṫ da ḟuinneóig oscuilte iona ṡeomra leaṫ ré Ierusalem, do léig sé síos air a ġlúiniḃ é trí huáire san ló, agus do ġuiḋ sé, agus rug buiḋeaċus a ḃfíaġnuise a Ḋé, mar do níoḋ sé san naimsir roiṁe.