Iad fein, agus gaċ uile ainṁiḋe do réir a ċinéil, agus a nuile áirnéis do réir a ccineíl, agus gaċ ní snaṁeaċ do ṡnáṁus ar an ttalaṁ do réir a ccinéil, agus gaċ uile eunlaiṫ da gaċ éun tsórt.
As tré ċreideaṁ, ar ḃfaġáil fógarṫa ó Ḋía do Naói a dtimċioll na neiṫeann naċ raiḃ fós ré na ḃfaicsin, ar ngaḃáil ḟaitċis do, dullṁuiġ sé a náirc do ṡáḃáil a ṫiġe féin; tré ḋamnuiġ sé an doṁan, agus do rinneaḋ óiġre na fíréuntaċda atá tré ċreidiṁ ḋé.
Noċ do ḃí easúmal a nallód, an tan do ḟan foiġid ḟada Dé a láeṫiḃ Náoi, an feaḋ do ḃí a náire ḋá hullṁúġaḋ, ionnar cáoṁnaḋ beagán, eaḋon, oċd bpearsanna tré uisge.
Agus monar ċoigil sé an seandoṁan, aċd gur ṡáor sé Náoi an toċdṁaḋ pearsa, seanmóntuiġe na fíréuntaċda, ar dtaḃairt na díleann dó ar a ndoṁan na ndáoineaḋ neiṁḋíaġa;
Agus is aṁluiġ ḃías, a nuáir ṫiocfaid a naiṫre nó a ndearḃráiṫre do ċasaóid rinne, go naibéoram ríu, Biṫi muinntearḋa ríu air ar soinne: do ċionn nar ṡáḃálamar a ḃean féin dá gaċ nduine annsa ċogaḋ: óir ní siḃsi ṫug ḋóiḃ a nuairsi, as go mbíaḋ siḃ ciontaċ.