Agus áitreoċuiḋ tú a ḃfearann Gosen, agus biáiḋ tú láiṁ riomsa, ṫú féin agus do ċlann, agus clann do ċloinne, agus do ṫréada, agus healḃaḋa, agus gaċ uile ní ḃus leaċd:
Ann sin táinic Ioseṗ, agus do innis do Ṗárao, agus a duḃairt, Tángadur máṫair agús mo ḋearḃraiṫre, agus a tréada, agus a nealḃaḋa, agus a ḃfuil aca as tir Ċánaain; agus, féuċ, atáid siád a ḃfearann Gosen.
Agús tiucfaiḋ a ccríċ ann sa mbiseaċ, go ttiuḃarṫáoi an cúigeaḋ cuid do Ṗárao, agus biaiḋ ċeiṫre ċuid aguiḃ féin, ċum síl a nfearainn, agus ċum ḃur mbeaṫa, agus do ṁuinntir ḃur ttiġe, agus mar ḃeaṫa dá ḃur leanbuiḃ.
Oír as beag an tarḃa a dtéid an cleaċdaḋ corparrḋa: aċd is tarḃaċ an díaġaċd ċum na nuile neiṫeann, agá ḃfuil geallaḋ na beaṫa atá a laṫair, agus ċum teaċda.
Giḋeaḋ má tá baintreaḃaċ ar biṫ agá ḃfuil clann no clan ċloinne, déunuidís fóġluim ar tús ar íad féin ṫaisbéunaḋ go díaġa ann a dtíġṫiḃ féin, agus ar ṁálairt do ṫáḃairt dá dtuismiġṫeóiriḃ: óir ís ní maiṫ geanaṁuil so a ḃfíaḋnuisi Dé.
Agus biáiḋ sé na ḟear aisig ar do ṡáoġal, agus na altruinn dot aóis ḟoirfe: óir si do inġean‐ċliaṁuin do rug é, noċ do ġráḋuiġ ṫusa, noċ is fearr ḋuitsi ná móirṡeisior mac.