Agus do ḟreagair Absolon Ióab, Féuċ, do ċuir misi fios ort ḋa ráḋ, Tárr annso, go gcuiriḋ mé ċum an ríġ ṫú, ḋá ráḋ, Cred fá ttáinic mé ó Ġésur? do bfearr ḋaṁ gurob ann sin do ḃéinn fós: anois air a naḋḃarsin faicim gnúis an ríġ; agus matá coir ar biṫ orum, marḃaḋ sé mé.
¶ Agus a duḃairt seision, Is maiṫ sin; do ḋéansa ceangal riot: aċd éinni aṁáin íarrum ort, eáḋon, Ní ḟaicfiḋ tú mo ġnúis, muna ttuga tú Miċal inġean Ṡauil leaċd a ċéaduaír, an tan ṫiucfas tú dom laṫair.
Tug mé dom aire, go frioċnaṁaċ, áṁgar mó ṗóbail nóċ atá sa Néigipt, agus do ċúalaiḋ mé a nósnaḋaċ, agus do ṫuirrling mé dá ḃfúasgailt. Agus a nois tárrsa a leiṫ, cuirfe me don Eigipt ṫú.