Do sdríopṫaċuiḃ, so ḋáoiniḃ míonádúrṫa, do ġaduiġiḃ dáoineaḋ, do ḋáoiniḋ bréugaċa, do luċd anéiṫiġ, agus má tá ní ar biṫ eile contrárḋa do ṫeagusg ḟalláin;
Do ċuir mo Ḋía a aingiol, agus do ḋruid sé béil ná leoṁan, iondus nar ġortuiġeadar mé: do ḃríġ gur fríṫ neiṁċionta ionnam dá laṫair; agus fós ad ḟiaġnuisisi, a ríġ, ní ḋéarna mé urċóid ar biṫ.
Os a ċionn sin, a aṫair, féuċ, féuċ fós, sciorta do róba am láiṁ: óir as so gur ġearr mé iaċtar do róba, agus nar ṁarḃ mé ṫú féin, aiṫin agus féuċ naċ ḃfuil olc nó urċóid am láiṁ, agus nar ċiontuiġ mé ad aġaiḋsi; aċd atá tusa ag fíaḋaċ ar manumsa ċum a ġaḃála.
¶ Má ġeiḃṫíor duine ag goid éanduine dá ḋearḃraiṫriḃ do ċloinn Israel, agus go ndéan sé malairt de, nó go ndíolfaiḋ é; annsin báiseoċṫar an gaduiġe; agus cuirfe tú an tolc ar gcúl uaiḃ.
Agus do ḃí ionar ḃfoċair annsin óganaċ, Eaḃruiḋeaċ, serḃíseaċ ċaíptin an ġárda; agus do innisiomar ḋó, agus do ḟoillsiġ cíall ar naislinġiḋ ḋúinn, do gaċ áon aguinn do réir a aislinge deadarṁiniġe se.
Agus táinig áon do ċuáiḋ as, águs dinnis do Abram an teaḃruiḋeaċ; óir do áitriḃ sé a réiteaċ Ṁamre, an Tamoriteaċ, dearḃraṫair Escoil, agus dearḃraṫair Aner: agus do ḃádur so a ccoṁċeangal re Abram.
A nuáir do ċonnuirc an tárdḃáicéir gur ṁaiṫ bríġ na haislinge, a duḃairt sé re Ioseṗ, Do ḃí misi mar an gceadna am aisling, agus, féaċ, do ḃí agam tri cléiḃíniġ bána ar mo ċionn: