5 Agus atáid daiṁ agus assail agam, tréada agus seirḃísiġ fear agus seirḃisiġ ban: agus do ċuir mé teaċda uáim dá innisin dom ṫiġearna, ionnus go ḃfaġa mé grása ad raḋarc.
Guiḋim ṫú, glac mo ḃeannuġaḋ, tugaḋ ċugad; do ċionn go raiḃ Día go grásaṁuil riom, agus do ċionn go ḃfuil go lór agam. Agus do ṡárúiḋ air, agus do ġaḃ sé an tioḋlaiceaḋ.
Agus a duḃairt Esau, Léig ḋaṁsa a nois cuid don ṁuínntir atá am ḟoċair dfágḃáil agad. Agus a duḃairt seision, Cionnus rioċṫara leas? faġaim a nois grása a raḋarc mo ṫiġearna.
Annsin a duḃairt an ríġ re Síba, Féuċ, is leaċdsa a ḃfuil ag Meṗibóset. Agus a duḃairt Siba, Iarruim go huṁal ort go ḃfaġá mé grása ad raḋarc, mo ṫiġearna a riġ.
Aċd má deir an searḃḟoġantuiġe úd ann a ċroiḋe féin, Cuirfiḋ mo ṫiġearna a ṫeaċd a ríġneas; agus go dtionnsgónuiḋ sé gaḃáil ar na buáċailiḋ agus ná cailiniḋ, agus ḃeiṫ ag iṫe agus ag ól, agus ar meisge;
Agus a duḃairt Rút an Moabíteaċ re Naomi, Léig ḋaṁsa a nois dul fan maċaire, ċum déasa arḃa do ḋioġluim a ndiáiġ an té a ḃfaġa mé grása iona raḋarc. Agus a duḃairt sisi ría, Imṫiġ a inġean.